Hedwig Kohn
 Kohn w jej laboratorium, 1912 | |
| Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 listopada 1964 |
| profesor fizyki | |
| Specjalność: fizyka | |
| Alma Mater | |
| nauczycielka akademicka | |
Hedwig Kohn (ur. 5 kwietnia 1887, zm. 26 listopada 1964) – niemiecka fizyczka; jedna z trzech Niemek, które przed II wojną światową uzyskały w fizyce habilitację, tj. uprawnienie do samodzielnego nauczania na uczelni.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]
Urodzona we Wrocławiu, Kohn była córką Georga Kohna, handlarza tkanin, oraz pochodzącej z bogatej rodziny Helene Hancke. Zarówno jej matka, jak i ojciec byli niemieckimi Żydami[1].
W 1907, rok zanim kobiety mogły oficjalnie uczęszczać na uniwersytety, Kohn została drugą kobietą, która dostała się na wydział fizyki na Uniwersytecie Breslau (dziś Uniwersytet Wrocławski)[1][2]. Pod opieką Otto Lummera w 1913 r. przygotowała doktorat. Wkrótce była wyznaczona na pomocniczkę swojego dotychczasowego opiekuna[1]. W czasie I wojny światowej pracowała na uczelni. W 1930 r. uzyskała habilitację.
Ucieczka z Niemiec[edytuj | edytuj kod]
Kohn została usunięta z uczelni w 1933 r. z powodu wprowadzenia nazistowskich rozporządzeń, które zabraniały Żydom pełnić funkcje w usługach rządowych. Przetrwała dzięki kontraktom badawczym w dziedzinie fizyki przemysłowej, które realizowała do 1938 r. Później straciła pracę i środki do życia.
Z pomocą Rudolfa Ladenburga, Lise Meitner, Herthy Sponer, Amerykańskiego Stowarzyszenia Kobiet Uniwersyteckich oraz wielu innych otrzymała możliwość chwilowej pracy na trzech uczelniach dla kobiet w Stanach Zjednoczonych[1]. W 1939 r. otrzymała wizę do Wielkiej Brytanii, ale anulowano ją z powodu wybuchu wojny. Po jakimś czasie udało jej się otrzymać wizę do Szwecji, dokąd udała się w lipcu 1940[3].
Przeniosła się do Stanów Zjednoczonych po otrzymaniu wizy[1]. Podróż odbyła przez Berlin, Sztokholm, Leningrad, Moskwę, Władywostok, Yokohamę, San Francisco i Chicago.
Życie w Stanach Zjednoczonych[edytuj | edytuj kod]
Gdy Kohn przybyła do USA w styczniu 1941, była poważnie chora. Po wyzdrowieniu rozpoczęła nauczanie na Kobiecej Uczelni Uniwersytetu Północnej Karoliny w Greensboro. Pracowała tam przez półtora roku[1].
W 1942 r. zaczęła nauczać na Uniwersytecie Wellesley w Massachusetts. W 1945 r. została profesorem uczelni, a pełny doktorat uzyskała w 1948 r.[4] Kohn założyła laboratorium badawcze fotometrii płomieniowej[1]
Była członkinią wielu profesjonalnych stowarzyszeń w Stanach Zjednoczonych, takich jak American Physical Society (Amerykańskie Towarzystwo Fizyczne), The American Association of Physics Teachers i Towarzystwo Badań Naukowych Sigma Xi (Sigma Xi: The Scientific Research Honor Society)[4].
Kiedy w 1952 r.przeszła na emeryturę, Hertha Sponer, profesor fizyki na Uniwersytecie Duke’a w Durham w Karolinie Północnej, zaoferowała jej stanowisko pracownicy naukowej. Kohn założyła laboratorium na Uniwersytecie Duke’a i wznowiła pracę badawczą. Skierowała dwóch studentów podyplomowych na studia doktoranckie i zrekrutowała dwóch doktorów do pomocy w badaniach nad fotometrią płomieniową. Pracowała prawie do śmierci[1].
Dziedzictwo[edytuj | edytuj kod]
Kohn pod okiem Lummera specjalizowała się w technice spektrofotometrii. Rozwinęła te metody badawcze i opracowała sposoby pozyskiwania informacji z pomiarów intensywności i z kształtów linii emisji. Była autorką 270 stron we wiodącym podręczniku do fizyki Müller-Pouillets Lehrbuch der Physik, popularnym w latach 30. i 40. XX wieku w Niemczech. Otrzymała jeden patent i napisała liczne artykuły na temat spektroskopii optycznej i fotometrii płomieniowej, z których kilka wciąż było cytowanych na początku XXI wieku[5]. Dwoje z jej studentów zostało profesorami w Niemczech.
5 kwietnia 2019 pojawił się Google Doodle, który uczcił 132. rocznicę urodzin Hedwig Kohn[3][6][7].
Opublikowane prace[edytuj | edytuj kod]
- Müller-Pouillets Lehrbuch der Physik. (II. Auflage), unter Mitwirkung zahlreicher Gelehrter herausgegeben von A. Eucken, O. Lummer (+), E. Wätzmann. In five volumes: I. Mechanik und Akustik; II. Lehre von der strahlenden Energie (Optik); III. Wärmelehre; IV. Elektizität und Magnetismus; V. Physik der Erde und des Kosmos (einschl. Relativitätstheorie). Braunschweig: 1925–1929. Band II, Zweite Hälfte, Erster Teil (Volume II, 2nd half, 1st part), volume editor Karl W. Meissner: 1929.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Hedwig Kohn [online], Jewish Women’s Archive [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ Hedwig Kohn [online], www.aip.org, 20 marca 2015 [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ a b Hedwig Kohn – 132 rocznica urodzin [online], www.google.com [dostęp 2021-05-14] (pol.).
- ↑ a b Hedwig Kohn, „Physics Today”, 18 (1), s. 154–155, DOI: 10.1063/1.3047131, ISSN 0031-9228 [dostęp 2021-05-14].
- ↑ Wolfgang Behmenburg, Hedwig (1964) Kohn, Broadening of resonance lines by various perturbing gases under flame conditions, „Journal of Quantitative Spectroscopy and Radiative Transfer”, 4 (1), s. 163–176, DOI: 10.1016/0022-4073(64)90060-3, ISSN 0022-4073 [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ Jackson Ryan, Google Doodle celebrates pioneering physicist Hedwig Kohn [online], CNET [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ Google celebrates Hedwig Kohn’s 132nd Birthday with colorful doodle | Science-Environment [online], Devdiscourse [dostęp 2021-05-14] (ang.).